بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر احساس امنیت شهروندان (مطالعة موردی: شهر نورآباد)

هم‌زمان با شکل‌گیری اولین اجتماع‏های بشر در طول تاریخ اتخاذ تدابیری جهت افزایش احساس امنیت و پیشگیری از وقوع جرایم در فضاهای شهری مد نظر بوده است. برحسب رویکرد جامعه‌شناسی امنیت، نمی‏توان امنیت را به‌تنهایی به منزلة یک وضعیت بدون ارتباط با عوامل اجتماعی آن تحلیل کرد. یکى از عوامل غیرمادى مورد تأکید برای تأمین امنیت مؤلفه‏های سرمایة اجتماعى است که می‏تواند افراد و گروه‏ها را در دستیابى به منافع عمومى، نظیر امنیت و احساس آن، و نیز عملکرد مؤثر نهادهاى حکومتى یارى رساند. در این خصوص تحقیق حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی و به منظور سنجش مؤلفه‏های سرمایة اجتماعی مؤثر بر احساس امنیت شهروندان و ارائة راهکارهایی جهت حذف عوامل ناامنی شهر نورآباد انجام گرفت. ابزار تحقیق مبتنی بر پرسشنامه با حجم نمونة 383 نفر بر اساس جدول مورگان بود که به وسیلة نمونه‌گیری تصادفی طبقه‏ای در سطح نواحی توزیع شد. نتایج بررسی‏ها نشان داد احساس امنیت شهروندان شهر نورآباد در سطح پایینی قرار دارد (69/8-=t). همچنین بین عوامل سرمایة اجتماعی و احساس امنیت در نواحی شهر رابطة معناداری وجود دارد. با شناسایی این عوامل در نواحی و مشخص شدن میزان اثرگذاری آن‌ها می‏توان با اقدامات مؤثر در پیشگیری از جرایم تدابیری را تدوین و اجرا کرد.